Geen categorie

Na de publicatie over de hengst Pregel Trak en zijn nakomelingen is vandaag een artikel over de hengst Abhang I Hann gepubliceerd.
Evenals Pregel is Abhang I een nazaat van de Trakehner stempelhengst Dampfross (1916).
Abhang I Hann is van 1956 tot en met 1971 actief geweest in de Hannoveraanse fokkerij. Van hem zijn 103 dochters opgenomen in het Hannoveraanse stamboek, waarbij 45 merries het predicaat staatspremiemerrie hebben ontvangen.
Daarnaast zijn acht zonen van hem goedgekeurd voor de fokkerij. Zijn zoon Abdulla Hann (1958) heeft vooral via zijn zoon Argus Hann (1964) de nodige invloed gehad.
De door Abhang I opgebouwde hengstenlijn in inmiddels uitgestorven.

Een belangrijke hengst in de na-oorlogse Trakehnerfokkerij is de schimmel Pregel Trak. Zowel zijn vader als zijn moeder zijn geboren op het  Hauptgestüt Trakehnen en zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog  uit angst voor de Russen geëvacueerd naar het westen van Duitsland.
Pregel heeft zes jaar op verschillende hengstenstations in het noorden van Duitsland gestaan, waar hij vrijwel uitsluitend Trakehner merries heeft gedekt. In 1967 is hij aangekocht door het Haupt- en Landgestüt Marbach en daarna heeft hij meer dan tien jaren een belangrijke rol gespeeld in de fokkerij in Baden-Württemberg.
Zijn belangrijkste zonen zijn Donauwind Trak en Magnet Trak.
Een overzicht van de prestaties van Pregel en zijn nakomelingen is vandaag gepubliceerd op deze website.

In oktober 2019 is de pagina over de hengst Casall Holst gepubliceerd. Omdat sindsdien meerdere zonen van Casall,  zonen van zijn zonen en dochters zijn goedgekeurd voor de fokkerij en de nakomelingen van Casall en zijn zonen in de internationale sportwedstrijden nieuwe successen hebben behaald, is de pagina over Casall vandaag geactualieerd.

Nadat op 8 februari j.l. een artikel over de hengst Abdullah Trak is gepubliceerd is vandaag een artikel over zijn vader Donauwind Trak (1974, V Pregel Trak) gepubliceerd.
Donauwind wordt één van de vaandeldragers van de na-oorlogse Trakehner fokkerij genoemd en is ongetwijfeld één van de beste Trakehner fokhengsten van de naoorlogse tijd. Hij is even goed in het produceren van fokmerries als van hengsten. Zijn nakomelingen hebben een aangenaam exterieur en zijn gemakkelijk te rijden.
Donauwind is als hengst actief geweest in Duitsland, Denemarken en de Verenigde Staten en in elk van deze landen zijn zonen van hem goedgekeurd.

Behalve van het fenomeen Abdullah is Donauwind ook de vader van de invloedrijke hengst Matador Trak (1974) en van vele goede fokmerries. Zowel Donauwind als Matador is de vader van dertien dochters die moeder van een goedgekeurde hengst zijn geworden.
Voor de Nederlandse fokkerij is de hengst Obelisk Trak (1985, V. Matador Trak van belang.

De pagina over Arogno Trak en zijn nakomelingen is geactualiseerd, waarbij de meeste recente aantallen geregistreerde nakomelingen, winsommen en indexen in de tekst zijn verwerkt.

Ook zijn enkele jonge, recent goedgekeurde hengsten toegevoegd, zoals Bourani Trak, Hulapalu Trak en Ibsen Trak.

Vandaag is een pagina over de invloed van de Trakehner hengst Abdullah en zijn nakomelingen op de rijpaardfokkerij toegevoegd aan de website.

Abdullah heeft zich met zijn ruiter Conrad Homfeld (USA) ontwikkeld tot een uitstekend springpaard, dat door zijn souplesse, springmanieren en vriendelijke voorkomen fans over de hele wereld had.
De combinatie won zowel bij de Olympische Spelen 1994 in Los Angeles als bij het Wereldkampioenschap springen 1996 in Aken de zilveren medaille. Bij beide evenementen is bovendien met het Amerikaanse team de gouden medaille gewonnen in de landenwedstrijd.
Daarnaast hebben Homfeld en Abdullah de finale van de World Cup spiringen 1995 in Berlijn gewonnen en zijn ook diverse overwinningen behaald in Grand Prix wedstrijden.

Door zijn geweldige sportprestaties ontstond er veel vraag naar zijn sperma en zijn zonen van hem met succes als fokhengst ingezet in diverse landen.

Abdullah is voor het Trakehner stamboek het ideale voorbeeld om de sportieve mogelijkheden van het Trakehner paard voor het voetlicht te brengen.

De Engels volbloedhengst Hermit xx is de stichter van een hengstenlijn die vanaf 1887 met de geboorte van de hengst Heaume xx door de adellijke Franse bankiers familie Baron de Rothchild in stand is gehouden en is uitgebouwd. Vanaf de zestiger jaren in de 20^e eeuw hebben hengsten uit deze lijn een rol gespeeld in de Europese rijpaardfokkerij. Voorbeelden daarvan zijn de hengsten Talisman xx (1955) en Eratosthenes xx (1957).
Talisman xx heeft veel kansen gekregen maar noch hij zelf, noch zijn acht goedgekeurde zonen hebben een stempel op de fokkerij kunnen zetten. Eratosthenes xx heeft maar enkele jaren gedekt en heeft een vrij groot aantal internationale springpaarden gebracht.
Een artikel over de hengsten uit de Hermit lijn  is vandaag gepubliceerd.

De hengst Odin van Wittenstein Sgldt is een zoon van L’Invasion SF. Tot dusver werd hij besproken op de pagina over L’Ínvasion, maar vandaag is een aparte pagina Odin van Wittenstein Sgldt aangemaakt.

Vandaag is een overzicht gepubliceerd van de betekenis van de hengst Gainsborough xx en zijn nakomelingen  voor de rijpaardenfokkerij in Europa.  Gainsborough xx is een bruine volbloedhengst die in 1915 is geboren. Hij heeft een goede afstamming omdat zowel zijn vader als zijn moeder een klassieke ren hebben gewonnen. Zelf is hij ook een zeer succesvol renpaard geworden door tijdens de Eerste Wereldoorlog de alternatieven voor de  2000 Guineas, de Epsom Derby en de St Leger te winnen. Naast winst in de “triple crown” won hij ook het alternatief voor de Ascot Gold Cup.
Hij is van 1920 tot 1941 actief geweest in de fokkerij en van hem zijn 294 nakomelingen geregistreerd. In 1932 en 1933 was hij leidend vaderpaard in het Verenigd Koninkrijk. Zijn belangrijkste zoon is het briljante renpaard en succesvolle fokhengst Hyperion xx (1930).

De volbloedhengst Hyperion xx (1930, V. Gainsborough xx) is met een stokmaat van 1.55 m. maar een kleine hengst, maar in de volbloedfokkerij is hij een grootheid, die zowel in de sport als in de fokkerij bijzonder succesvol is geweest.
Ook voor de rijpaard fokkerij is Hyperion xx van invloed geweest. Eerder zijn al overzichten gepubliceerd van de betekenis van zijn zoon Owen Tudor xx (1938),  kleinzoon Tudor Minstrel xx (1944) en achterkleinzonen Abgar xx (1958), Pot d’Or xx (1966) en Pretendent KWPN (1974).
In het vandaag gepubliceerde overzicht wordt aandacht besteed aan de carrière vaa Hyperion xx zelf  en aan zijn kleinzonen Gaur xx (1955), Le Faquin xx (1954) en Ecuador xx  (1965) en hun nakomelingen.