26 januari 2022

Na de publicaties over de Stakkato-zonen Stolzenberg Hann, Stakkato Gold Hann en Stalypso Hann is vandaag uitvoerige informatie gepubliceerd over de hengst Stakkato Hann (1993).

Stakkato heeft een verre van fameuze afstamming. Zijn vader is de hengst Spartan Hann (1982), die buiten Stakkato niet veel heeft bijgedragen aan de fokkerij. De verdere vaderlijn loopt via Servus Hann (1961), Sesam I Hann (1955) en Senator Hann (1951) naar de op het Hauptgestüt Trakehnen geboren stempelhengst Semper Idem Trak (1934).
Stakkato’s moeder is de bruine merrie Pia Hann (1989), die afstamt van de onbetekenende hengst Pygmalion ZfdP (1981, V. Patras Trak).

Stakkato is goedgekeurd door het Hannoveraanse-, Holsteinse-, Beierse-, SBS-, Selle Français en SI-UNIRE stamboek en is in 1996 derde geworden in het verrichtingsonderzoek in Adelheidsdorf.

Vanaf 1997 wordt hij voor de fokkerij beschikbaar gesteld door het Landgestüt in Celle.

Onder de naam Argelith Stakkato is hij van augustus 1997 tot juli 2011 door Eva Bitter (GER) uitgebracht in de springsport. In 1998 heeft Stakkato in Warendorf het “Bundeschampionat” voor vijfjarige springpaarden gewonnen. Vanaf 2003 is de hengst in internationale wedstrijden uitgekomen. Hij heeft een winsom van € 242.438.

Ondanks zijn weinig verwachtingsvolle afstamming heeft Stakkato geweldig gepresteerd in de fokkerij. Tot en met 2021 zijn van hem 538 dochters als fokmerrie ingeschreven in een Duits stamboek. Aan 103 dochters is het predicaat staatspremiemerrie toegekend en 55 dochters zijn moeder van een goedgekeurde hengst geworden. Daarnaast zijn 107 zonen van Stakkato goedgekeurd voor de fokkerij en zijn meer dan 350 nakomelingen in de internationale springsport uitgebracht.

Opvallend is dat veel van  Stakkato’s dochters die moeder van een goedgekeurde hengst zijn geworden, van zijn goedgekeurde zonen en van zijn nakomelingen die succesvol zijn (geweest) in de internationale springsport een Holsteins gefokte moeder hebben.  Daarbij komt de hengst Calypso II Holst ( 1974, V. Cor de la Bryere SF) , die vanaf 1987 tot zijn dood in 1995 in het Hannoveraanse fokgebied actief was, het vaakst voor.